Koempelmissen: heilige Missen voor verongelukte mijnwerkers Terug naar homepage

Plaats van samenkomst: Parochie Petrus en Paulus Schaesberg )Landgraaf) Hoofdstraat

Iedere maand aanvang 11.00 uur Agenda wordt ingevoegd

Daarna koffiedrinken

“ St.BARBARA “

Als kink vräuet iech miech óp Diech,

4 December dienne Namensdaag

koam d’r Tsinterkloas en braad

inne sjunne daag en sjnüts vuur miech.

Mar vuur d’r Pap en koellü um ós hin

hauw St. Barbara daag angere zin.

Dat woar jidder joar inne fesdaag

mit kirchejank en vermaach,

noa de mès kaffieëdusj mit vlaam

en durch ’t piefe d’r zaal vol sjwaam.

Inne Heer van d’r Mijnwerkersbond

maache wat heë óp de leëver hauw kónd,

de koellü lose dem mar kalle,

deun dong d’r vlaam en kaffieë waal bevalle.

Vuur de kinger koam noa de middag

d’r Tsinterkloas óp e wies peëd,

en doabij film uvver d’r Sjarlie Chaplin

jidder joar laache en de muite weëd

Ing PUNT TUUT mit sjnüts drin van d’r KONSUM

woar jód en sjun, en doa jong ’t de kinger drum.

Toneel vuur d’r Koelman en zieng Vrauw

zoos aan d’r sjloes ’t oavends nog drin,

JELEUF MIECH …

In zoenne sjunne BARBARADAAG

hui iech hü nog zin en jong iech nog hin.

Frans Stollman.

Worden namen afgeroepen volgt iedere keer een gongslag en wordt tevens een kaars aangestoken

Pastoor Dominic en Bisschop Hans Reesink

U voelt ook de sfeer van het mijnwerkersleven..Bij het begin en op einde van de Heilige Mis wordt twee maal vier en vier geseind met de bel. Dit betekent ondergronds eveneens het begin en einde van de dienst. Tijdens het evangelie wordt de benzinelamp in de rechter hand omhoog gehouden. Ondergronds werd zo het gevaarlijke mijngas gemeten. De collectanten gebruiken als schaal de (mijnwerkers)pet.

De kleintjes ontvangen een zakje kolen.

U kunt ook een bijdrage leveren met zang, voordracht en of muziek. Van te voren melden s.v.p.

Er zijn ook Barbarakaarsen verkrijgbaar

In verband met connecties in Turkije deze rampen vermeld.

Condoleanceregister is in mei 2014 getekend en aangeleverd bij de burgemeester van Soma.

Rampen in Turkije Herdenking in de Koempelmis Maand

08 January 2013: 8 killings in Kozlu with methane explosion januari
31 January 1987: 8 killings in Kozlu with dent januari
31 January 1990: 5 killings in Amasra with methane explosion januari
07 February 1990: 68 killings in Yeni Çeltik with methane explosion februari
03 March 1992: 263 killings in Kozlu with methane explosion maart

07 March 1983: 103 killings in Armutçuk with methane explosion maart

26 March 1995: 37 killings in Sorgun with methane explosion maart

10 April 1983: 10 killings in Kozlu with methane explosion april

13 May 2014: 301 in Soma with fire mei

17 May 2010: 30 killings in Zonguldak with methane explosion mei

02 June 2006: 17 killings in Dursunbey with methane explosion juni

08 September 2004: 19 killings in Küre with fire september
22 November 2003: 10 killings in Ermenek with methane explosion november
10 December 2009 : 19 killings in Mustafakemalpaşa with methane explosion december

Openingswoord.

Maand Januari

Geachte aanwezigen,

Namens het Parochiebestuur heet ik u weer allen van harte welkom in deze koempelmis. Er zijn er velen die van ver gekomen zijn.

Het Sint Antoniuskoor onder leiding van Chris Manusama en begeleid door organist Wim Volckerick zorgen voor de prachtige klanken.

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers72 onder- en 38 bovengronds van de Oranje Nassaumijn zetel Heerlen en bidden ook voor hun nabestaanden.

De koempel HJJ Abrahams verongelukt in 1943 en N. vd.Logt in 1953 die werkzaam waren in deze mijn zijn vanuit deze kerk naar hun laatste rustplaats gebracht.

Ook mogen wij de slachtoffers van de overige mijnen en degenen die overleden zijn aan de gevolgen van de beroepsziekte - stoflongen en asbest- of die daar nu nog aan lijden niet vergeten.

Laat ook hen die dit gevaarlijke beroep nu nog uitoefenen gezond en wel huiswaarts keren.

De slachtoffers zien wij niet maar zij zijn wel onder ons.

U bent iedere derde zondag van de maand welkom

Kijkt u ook eens naar de spulletjes die de mensen hebben uitgestald.

Ik geef nu het woord aan Pastoor Dominic aalmoezenier van Mijnbouw Wim

Glück Auf

Februari,

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers van de Mijn Oranje Nassau II zetel in Schaesberg, 51 ondergronds en 9 bovengronds, en bidden voor hun nabestaanden.

Ook de slachtoffers van de zware navolgende zware rampen worden herdacht. Op
7 februari 1962 Mijn Luisenthal (Völklingen) 299 slachtoffers

11 februari 1952 Mijn Minister-Stein (Dortmund)136 slachtoffers

22 februari 1960 Mijn Karl-Marx (Zwickau) 123 slachtoffers
20 februari 1946 Mijn Grimberg schacht¾ Bergkamen 405 slachtoffers allen omgekomen door mijngasexplosies.

Hun namen mogen nooit verloren gaan.

Maart

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers 153 onder- en 24 bovengronds van de Staatsmijn Hendrik zetel Brunssum en bidden ook voor hun nabestaanden.

In deze mijn hebben twee vreselijke rampen plaatsgevonden.

Op 24 maart 1947 13 slachtoffers tijdens een brand op de 636 meterverdieping

De namen zijn: Johan Jacobs, Jan Keulers, Richardus Kremers, Cornelis van Roosmalen, Johan Valkenberg, Jan Cremers, Willem Heugen, Jozef Schmets, Jan Reymes, Anton Teunissen, Albertus Snijder, Nic Quaedvlieg en Johan Janssen

En 13 juli 928 13 doden in verband met een mijngas ontploffing in een pijler op de 537 meterverdieping

Mijn Oranje Nassau III

April

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers, 92 onder- en 7 bovengronds van de Oranje Nassaumijn III zetel in Heerlerheide en bidden voor hun nabestaanden.

De verongelukte koempels in die mijn

J.H. Neus	1931
W.Steen	1936
A. Schneider	1939
P.v.Rijsewijk	1942
H.Housen	1959

Mei,

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers, 130 onder- en 50 bovengronds en 12 op de cokesfabriek van de Staatsmijn Maurits zetel Geleen en bidden voor hun nabestaanden.

Op 3 maart 1958 vond een vreselijke ramp plaats. 7 mijnwerkers werden het slachtoffer van het instorten van een pijler.

Hun namen zijn J.L.F Blommaert, B.Groot Karsijn, F. Hipwood, Silvio Lindiri, JD Noort, Vittorio Pintus, F.K.Zitarski

Koempelmis van mei 2014 waarin ook de 301verongelukte mijnwerkers in Soma Turkije zijn herdacht.

Foto’s zijn gemaakt door Mijnbouwwimm Hein Crutzen

Troubadour Sjeng Fransse –Koempelacoliet Hams Jacobs

Hoofd koempelacoliet Ger Dautzenberg stalt de mijnbouwattributen uitpp

Rechts Koempelacoliet Toon Buchmeijer

Juni

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers, (44 onder- en 13 bovengronds) van de mijn Julia zetel Eygelshoven en bidden voor hun nabestaanden. Ook de 51 koempels die op 1 juni 1988 in de ondergronds bruinkoolmijn in Borken, stadsdeel Stolzenbach (Hessen) zijn verongelukt door een kolenstof ontploffing worden hier herdacht. Ook mogen wij de slachtoffers van de overige mijnen en degenen die overleden zijn aan de gevolgen van de beroepsziekte - stoflongen en asbest- of die daar nu nog aan lijden nooit vergeten.

Saxofoonkwartet Parkstad luisteren regelmatig muzikaal een koempelmis op

Juli

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers, (103 onder- en 23 bovengronds) van de Staatsmijn Wilhelmina zetel Terwinselen en bidden voor hun nabestaanden.

6 juli 1946 was een zwarte dag. Er verongelukten tijdens de nachtdienst 8 mijnwerkers in afdeling Nico op de 331 meterverdieping door een mijngas ontploffing.

De namen zijn

Willem Boltong

Jan Schiffelers

Nicolaas, Habets

Joseph Gulpen

Jetze, Blaauw

Huber tRemmel

Hubertus Smeets

Willem, Jansen

Augustus

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers, 172 onder- en 40 bovengronds van de Staatsmijn Emma zetel Heerlen en bidden voor hun nabestaanden.

Op 8 augustus 1956 werd Europa opgeschrikt door een vreselijke ramp in Marcinelle (België).

In de mijn le Bois du Cazier verongelukten die dag 262 mijnwerkers.

Ingenieur Jan Humberto Stroom uit Molenberg Heerlen daalde die dag af om zijn koempels die ondergronds verbleven te redden.

Hij verongelukte eveneens en werd 7 maanden later pas gevonden.

Hij ligt begraven op het kerkhof aan het Groene Boord in Heerlen.Wij zullen hem en de overige slachtoffers ook gedenken.

September

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers, 98 onder- en 24 bovengronds van de Mijn Laura zetel Eygelshoven en bidden voor hun nabestaanden.

15 september 1908 werd Eygelshoven opgeschrikt vanwege een bovengrondse mijnramp. Acht van de tien ketels van de centrale werden vernield door een explosie.

Er vielen 7 dodelijke slachtoffers en vijf werden zwaar gewond

11september 1944 Grimberg 1/ 2 Bombardement Bergkamen. Het chemiebedrijf en ook de centrale werden totaal verwoest

Daardoor kwam geen verse lucht meer in de mijn. De oorzaak van de daaropvolgende mijngasontploffing is nooit achterhaald 107 slachtoffers, 21 Duitsers, 27 Italianen, 52 Russen, 1 Kroaat, 4 Oekraïner, 2 Polen. De buitenlandse slachtoffers waren krijgsgevangenen

Oktober

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers, 138 onder- en 27 bovengronds van de Domanialemijn zetel Kerkrade en bidden voor hun nabestaanden.

Verder de 17 kompels die verongelukt zijn op 4 oktober 1968 in de Mijn Minister Achenbach te Brambauer

Foyto Wim Koops

Op 24 oktober 1953 verongelukten 26 mijnwerkers in de mijn Ougree- Marihayemijn in Seraing.

Op 21 oktober 1930 vond het zwaarste mijnongeluk plaats in het district Aken. De catastofe in de nabijheid van schacht Eduard in de steenkolenmijn Anna II (Alsdorf) vergde 271 slachtoffers en 304 gewonden.

November

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers, 74 onder- en 15 bovengronds van de Mijn Willem-Sophia zetel Spekholzerheide en bidden voor hun nabestaanden.

Barbaratakken

Barbaramis

Patroonsheilige van de mijnwerker

St.Barbara

Barbara, dochter van een heidense edelman, Dioscorus genaamd, leefde in de 3e eeuw in Nicomedia in Klein-Azie, het huidige Turkije.Als jonge intelligente vrouw raakt ze geïnteresseerd in de Christelijke leer en raakt hier zo overtuigd van, dat zij zich door een priester laat dopen. Haar vader laat haar opsluiten in een toren om haar te vrijwaren van verder ongewenst gezelschap.

Barbara laat een derde raam aanbrengen in de torenkamer om zo voortdurend aan Gods Drievuldigheid te denken. Haar vader wordt hierover zó kwaad, dat hij haar door een heidense rechter laat veroordelen.

Er volgen vreselijke martelingen maar Barbara doorstaat alles en blijft haar geloof standvastig getrouw.

Tenslotte wordt ze in het jaar 306, door haar vader met een zwaard onthoofd. Maar deze ontloopt zijn straf niet en wordt na zijn wandaad dodelijk door een bliksemstraal getroffen.

Sinds het uitvinden van de kunstmatige bliksem en donderslag; het buskruit, is Barbara patrones van de mensen die in hun beroep met springstof of buskruit om moeten gaan. In het begin van de 17e eeuw wordt buskruit voor vredesdoeleinden en voor het eerst in de ondergrondse werken gebruikt om gangen te drijven en vooral om ertsen los te schieten

De verering van de heilige martelares heeft lang in het teken gestaan van de patrones tegen een plotselinge en daarom onvoorbereide dood.

Toen springstof in het moderne mijnbedrijf ook steeds meer gebruik werd kreeg Barbara haar speciale rol van beschermvrouwe van de mijnwerkers. 

Deze heilige wordt met een toren in haar rechterhand afgebeeld.

Barbaratakken

Op 4 december “Barbaradag” beginnen de 3 donkere weken voor kerstmis. Volgens een eeuwenoud gebruik worden binnenshuis de zogenaamde Barbaratakken  in een vaas met water gezet. Dit kunnen zijn takken van de berkenboom, fruit of andere bomen. Bloeien deze takken met Kerstmis dan volgt een gezond, gelukkig en vruchtbaar jaar.

Hillieje Barbara

Heë

woar alling

doa ónge i jen koel

mit zieng jedanke

zieng lamp

en zienge sjatte

Massieve sjtee

jevoar

vuur hem

hinge hem

neëve hem

en boave hem

Ieëwieg is d’r berg

d’r sjtee, d’r koal

‘t lit flauwt

jeet lanksaam oes

angs

Onjezieë

de Hillieje Barbara

de erm um hem hin

nit mieë alling sjleet

Vier beëne

hillieje Barbara

blief bij de kómpels

die ós zunt vuurjejange

en los óch ós nit alling

bewaar ós

Hillieje Barbara

December

Er is ook een delegatie aanwezig van de Grube Adolf uit Merkstein. Herzlich Wilkommen

Vandaag gedenken wij alle verongelukte mijnwerkers, 27 onder- en 3 bovengronds van de Oranje Nassaumijn IV zetel in Heksenberg en bidden voor hun nabestaanden.

De verongelukte koempel in die mijn in het jaar 1966 PJ Bauwels

is vanuit deze kerk naar zijn laatste rustplaats gebracht.

Dan:

Mijngas ontploffing op de Grube Adolf te Merkstein ik ga nu even over naar de duitse tekst

14 dezember 1962

Schlagwetter-Explosion auf Grube Adolf in Merkstein (Herzogenrath). Es starben acht Bergleute: Franz Barteczko, Hartwig Chrzonszcz, Peter Dressen, Johann Heinrichs, Josef Preuth, Helmut Sauerbrey, Günter Schindler und Hans Peter Volling. Es war eine örtlich begrenzte Schlagwetterexplosion auf der 600-Meter-Sohle. Etwa 140 Bergleute waren unmittelbar gefährdet. Viele wurden durch den Gebrauch der CO-Selbstretter vor schlimmeren Schäden bewahrt.

Preek tijdens de “HERDENKING OMGEKOMEN MIJNWERKERS, VRANK/HEERLEN - 18 MAART 2007” door Monseigneur Wiertz.

eerste lezing : Joz. 5, 9a.10-12

tweede lezing : 2 Kor. 5, 17-21

evangelie : Lc. 15, 1-3. 11-32

Twee jaar geleden werd herdacht dat de mijnen in 1965 definitief hun poorten sloten. Bij die herdenking bleek weer hoe levendig hier in Limburg - en dan vooral in deze streek - de herinnering aan die mijnarbeid nog is. Verhalen over dat voor velen toch ook donkere verleden komen dan weer spontaan boven. Oud-mijnwerkers en hun gezinsleden zien nog steeds met gemengde gevoelens op die tijd terug. Het heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten.

Minder goede herinneringen aan dat zware werk onder vaak ongezonde omstandigheden. Het fysieke lijden van de stoflongen, de psychische onzekerheid na de mijnsluiting. Het heeft het leven van velen ernstig getekend. Een huidige generatie jonge mensen kunnen het zich nog nauwelijks voorstellen: hoe hun voorvaders diep weggekropen in de mijngangen hun dagelijks brood moesten verdienen. Een moeizaam, ook riskant werk dat echter - dat moet toch ook niet onopgemerkt blijven - sterk verbroederde.

Daarom, met gemengde gevoelens kijkt het oud-mijnwerkersmilieu terug op zijn eigen verleden. Want naast het onderaardse gezwoeg was er ook die weldadige "koempel-geest". Mijnwerkers kenden onderling een sterke verbondenheid die in allerlei facetten en op allerlei gebieden uitdrukking vond. In verenigingsinitiatieven waarvan de jaarlijkse Sint Barbara-viering het hoogtepunt was, en op sommige plaatsen nog steeds is. Want die goede band is ook na de mijnsluiting nog, voorzover mogelijk, aangehouden.

Men heeft elkaar niet losgelaten. Het gemeenschappelijke verleden heeft een onderlinge band gekweekt die ook na vijftig jaar nog steeds hecht blijkt te zijn. Een van de sprekende bewijzen hiervan is deze herdenking van de tijdens hun arbeid omgekomen collega-mijnwerkers. Een lofwaardig initiatief om deze zo tragisch om het leven gekomen collega's niet te vergeten, en hun nabestaanden een teken te geven van meeleven, tot troost, tot bemoediging. Hieruit spreekt de ware "koempel-geest"!

In de gedachteniskapel in Terwinselen staan al hun namen geschreven. Zij mogen zo ook gegrift staan in ons geheugen, in ons hart. In de regelmatige eucharistievieringen hier in de Vrank worden zij herdacht. Zo kunnen wij eer bewijzen aan deze mannen die hun leven lieten tijdens hun werk in de mijn.

De zorg voor hun dagelijks brood, het opkomen voor een menswaardig leven in hun gezinnen noodzaakten hen tot deze zware arbeid. Een arbeid - dat wisten zij maar al te goed, dat wisten ook vrouw en kinderen maar al te goed - een arbeid die grote gevaren met zich meebracht. Maar, zij gingen dit risico aan omdat de plicht te zorgen voor hun gezin hen daartoe aanzette.

Met grote piëteit en waardering denken wij aan hen terug. Voor het aanschijn van God willen wij danken voor hun grote inzet, tot welzijn van de hele samenleving hier; danken voor hun grote inzet tot geluk van hun gezinnen. Wij denken terug aan hun gezinsleden: hun vrouwen, hun kinderen. Wat een spanning, wat een onzekerheid leefden er niet voortdurend in al die gezinnen, wanneer man of vader weer dagelijks afdaalde in die diepte, soms in nachtelijke uren, om zijn riskante werk te verrichten! Heel wat spanning en schrik hebben deze gezinnen doorstaan!

Een druk lag hierdoor op al die families. Een druk die nog verzwaard werd door de wisselende arbeidstijden waardoor in de gezinnen het normale leefritme doorbroken werd en waaraan ieder zich telkens moest aanpassen. Daarom dat onze aandacht bij deze herdenking mede uit gaat naar de nabestaanden van al die omgekomen mijnwerkers. Zij hebben groot leed gekend, wonden zijn geslagen die nu nog schrijnen. Hun allen past ons oprecht medeleven. Nog steeds!

Wij waarderen intens de goede moed waarmee de mijnwerkers ondanks alle gevaren hun werk aangepakt hebben. Een groot plichtsbesef dreef hen daartoe. Een verantwoordelijkheidsbesef voor hun gezin. De zorg voor vrouw en kinderen. Wij mogen ook niet onderschatten dat velen van hen in de vervulling van hun taak moed en kracht geput hebben uit hun geloof.

Zij wisten zich door hun geloof geborgen in Gods hand, veilig bij Hem. Zij vertrouwden op zijn hulp, en in dat vertrouwen vonden zij een grote steun. Het persoonlijke gebed, maar ook het bidden in het gezin - het gezinsgebed - was bij velen nog een vanzelfsprekendheid! Daarom is een gelovige, godsdienstige herdenking van de mijnslachtoffers ook helemaal in hun geest; in de geest van mensen die zich in de spanning en onzekerheden van het leven wisten toe te vertrouwen aan Onze Lieve Heer. In zijn Vaderhuis hebben zij dan ook hun eeuwig thuis gevonden. Daarop is onze hoop gevestigd.

Op deze vierde zondag van de Vastentijd lezen wij het bekende evangelie van de verloren zoon; misschien beter te betitelen als het evangelie van de barmhartige Vader. Wij mogen geloven - zegt Jezus - in een God die als een liefdevolle Vader altijd op ons blijft wachten waar wij ook in het leven terecht komen.

Hij staat altijd op de uitkijk. Hij verliest ons geen moment uit het oog. Zijn liefde en zijn zorg blijven naar ons uit gaan. God is Liefde. Zijn Hart staat voor iedereen van ons open. Vooral voor hen die Hem in deze zorg en liefde willen navolgen, in de zorg en liefde voor gezin en samenleving.

In die laatste veertig jaar zijn de tijden grondig veranderd. Ook hier in onze Limburgse maatschappij. Mensen verdienen hun dagelijks brood onder totaal gewijzigde omstandigheden; omstandigheden die door de vooruitgang van de techniek en door strikte veiligheidswetgeving niet meer die grote gevaren en risico's kennen waar vroegere generaties in hun werk mee geconfronteerd zijn. Deze ontwikkeling is alleen maar toe te juichen!

Dat neemt echter niet weg dat ook nu - maar dan op andere terreinen dan vroeger - spanningen en onzekerheden blijven bestaan. Onzekerheden op de werkvloer, over voldoende werkgelegenheid. Spanningen in de omgang met elkaar; vooral ook binnen de gezinnen: in de trouw aan elkaar; in de verhouding van ouders en kinderen. In die spanningen en onzekerheden kan - zoals het was bij onze voorouders - nog steeds de kracht van het geloof veel voor ons betekenen.

In deze veranderde tijd zijn heel wat zaken op losse schroeven komen te staan. Er is veel verloren gegaan aan gemeenschapszin, aan oprecht meeleven met elkaar in lief en leed. Mensen zoeken naarstig naar een houvast, een geestelijk fundament waarop zij hun persoonlijk leven, maar ook hun samenleven kunnen bouwen. Keren wij ons daarom tot Hem die wij in ons bidden "Onze Vader" noemen. Hij wacht op ons; ja, als wij ons tot Hem wenden, snelt Hij ons al tegemoet. "Zijn vader zag hem al in de verte aankomen en hij werd door medelijden bewogen; hij snelde op hem toe, viel hem om de hals en kuste hem hartelijk".

Keren wij ons tot God, onze Vader. Hij wacht op ons, "nu en in het uur van onze dood". Hij verbroedert ons, zoals hij in de parabel de oudste en jongste zoon met elkaar verzoent. Gods barmhartige liefde verenigt ons in saamhorigheid, een saamhorigheid die reikt tot over de grenzen van de dood heen. Amen

Herdenking Mijnramp Turkije mei 2014 in de Vrank

Raad van Mijnwerkers steunt Turkije

De mijnramp in Turkije drukt ons allen weer met de neus op het gevaar van het werken in de mijn.

Vanuit dit belangrijke besef zijn er enkele initiatieven  genomen om koempels ook in Turkije te herdenken of deze nog eens extra onder de aandacht te brengen.

De Koempels rondom de Sint Antonius van Paduakerk in Heerlen hielden al eens in de maand een katholieke mis om de overleden mijnwerkers te gedenken. Door de ramp in Soma zijn we opgeschrokken en spontaan is er een condoleance register geopend waar 250 handtekeningen gezet zijn. Tevens was er een digitaal Condoleance register waar 200 mensen hun handtekening zetten en hun persoonlijke gedachte neerschreven.  Ook 40 kinderen van de basisschool waren diep onder de indruk van het leed. Burgemeester Depla van Heerlen schreef een brief aan de burgervader van de Turkse mijnstad en ook de Raad van Mijnwerkers schreef een brief aan de Turkse vakbond.

De Raad van Mijnwerkers is een samenwerkingsverband van vakbondsactivisten die veiligheid en gerechtigheid hoog in het vaandel hebben. We werken samen met mensen binnen en buiten de vakbond FNV.  Als werkgroep in oprichting zijn diep geroerd door de solidariteit van de Limburgse bevolking met onze kameraden in Turkije.

2015 is uitgeroepen tot Jaar van de Mijnen. Dan is het vijftig jaar geleden dat de sluiting van de Limburgse mijnen werd aangekondigd. De Raad van Mijnwerkers wil graag zijn bijdrage leveren om

een goed jaar van de mijnen te kunnen vieren en gedenken. Daarbij maken we gebruik van de oude infrastructuur van contacten, maar we komen ook graag in contact met nieuwe mensen.

Meer informatie: Maurice Meyers,  043-3504254 werk/ 045-5713311 thuis

Maurice.Meyers@maastricht.nl

Bericht naar Turkije

Selam Tayfun Bey ve Kivanc,

Umarim iyisinizdir. Soma maden faciasi bizlerde oldugu gibi Hollanda halkinda da  cok buyuk etki yaratti. Eski maden bolgesi olan Heerlen sehri belediye baskani sayin Paul Depla taziye mesaji yazdi. Bunu da ilginize sunarim.

Met vriendelijke groet,

Feride Kayikci
MEDEWERKER PUBLIEKSVOORLICHTING FNV

Taziye Mesaji (mail naar Turkije)

Sayin Hasan Bey,

SOMA maden faciasinda hayatini kaybeden olu ve yarali sayisi, kazanin ortaya cikis sekli Hollanda’da yasayan bir Turk vatandasi olarak beni de derinden etkiledi. Hayatini kaybeden madenciler icin basiniz sagolsun diyor,  madenci ailelerine, arkadaslarina, sevdiklerine ALLAH’tan sabirlar dilerim. Aciniz acimdir. Allah bu aciyi SOMA HALKINA tasima gucu versin.

Hollanda halki da bu faciadan cok etkilendi. Eski maden bolgesi olan Heerlen sehri belediye baskani Sayin Paul Depla bir taziye mesaji yazdi ve benden size bunu iletmemi istediler. Bunu ilginize sunuyorum. (iletiye bakiniz).

Hem Hollanda genelinde ve ozellikle eski maden bolgesi olan Heerlen sehrinde ayrica halk ve cocuklar tarafindan da taziyeler yazildi, imzalar toplandi.  Bu mesajlari bizzat  ilk firsatta sizin nezdinizde SOMA halki ve madencilerle paylasmak istiyorum. Bu konu icin ilerleyen zamanlarda sizden ayrica bir randevu alicagim.

Saygilar sunarim,

Amsterdam’dan selamlar!

Met vriendelijke groet,

Feride Kayikci

Hollanda Sendikalar Konfederasyonu
MEDEWERKER PUBLIEKSVOORLICHTING FNV