Versie niet compleet en moet nog worden verbeterd Mist u de homepage klik op: mijnbouw-wim

Monte Vecchio (Foto Frank Glaubitz)

Mijnbouw op Sardinië

Mijnbouw vond overwegend plaats in het zuid-westen van het eiland.Bekend zijn steenkolenmijnen de in de buurt van Carbonia en Bacu ten Zuiden van Iglesias, die vooral gebouwd werden ten tijde van de “Duce” zo dat Italië zich zelf kon bedruipen.

In de zestiger jaren was weer het einde ingeluid voor de steenkolenmijnbouw.

De talrijke zink, lood en fluormijnen was een langer leven beschoren.

Iglesias

Verrijst aan de bergwand ten westen van het verlaten van de stad de grote vestiging van de Moneponimijn, waar lood, zink en cadmium werd ontgonnen.De mijn is niet meer in bedrijf, maar men kan als men zich aanmeldt deze bezichtigen.

Er is wel nog een smelterij voor lood (opgericht in 1894) elektrozinkwerken (opgericht in 1925) als mede de schachten V. Emanuelle (1863 en Sella (1869).

In het italiaans wordt een schacht “Pozzo”genoemd.

Ergens moet ook nog de schacht (Pozzo) “S.Barbara”zijn met een naar middeleeuwse patroon gebouwde Malakoff-Toren.Er zijn slechts delen van de bouw te zien, er omheen verrijzen reusachtige puinhopen en enkele in de zijdalen.

In het zuiden van Eglesias zijn nog twee mijnen in bedrijf.

De Minera Gennaluas (kleine schachtbok) en Minera Camp Pisano

Inlichtingen worden alleen buiten de mijnpoort verstrekt

Ongeveer 1 kilometer buiten Eglesias ligt nog een gesloten mijn

Foto Frank Glaubitz

Mijn Buggeru

Kuststreek
Aan de zuidelijke oostkuststraat (Costa Verde) treft men in noordelijke richting nog sporen van mijnbouw..

Het gebergte grenst hier aan de zee.

In Masua staat direct aan de zee een groot bedrijfsgebouw.

Uit de mijningang komt het mijnspoor en dit eindigt in een groot mijnemplacement.Vroeger liep ook een spoor naar een baai die”Porto Flavia”werd genoemd. Hier werd het erts direct in de schepen geladen die aan de steile kust voor anker gingen.e
Volgt men nu de nieuw aangelegde berg en kuststraat in noordelijke richting dan treft men overal nog resten aan van mijnbouw weliswaar kleine mijnen.

Een zijstraat leidt naar”Cala Domstica”

Tegenwoordig is dat een badplaats maar vroeger reed daar de eerste elektrische mijntrein naar de haven

Het spoor is nog te zien maar aan de baai liggen nog slechts ruines.

Hier hangt bij het strand een oud mijngebouw aan de bergwand

Ook is de wasserij van deze zinkmijn nog te zien

Verder noordelijk buigt bij Portixedu buigt de weg weer landinwaarts en daar liggen de resten van de kleine mijn Sórreri Hier is slechts een ingang in de wand en een berg afval
Verder noordwaarts,nog steeds aan de “Costa Verde” ligt ligt in Montevecchio het grote mijncomplex.

Hier lagen in de jaren 60 een van de belangrijkste lood en zinkmijnen van Europa

De eerste schachr “Piccalina werd in 1876 aangelegd.

Het gebouw staat er nogen is gebouwd naar het model van een kleine Malakofftoren.

Verder was er nog mijnbouw in het noordwestelijk deel bij Porto Torres

In Argentiera ligt een oeroude mijn en mijnkolonies.

Thans zijn het ruines

In de buurt ,in “Canglia “wordt een mijn met schachtbok nog voor het vervoer van grond gebruikt .

Deze foto’s spreken voor zichzelf

Italië

Foto Frank Glaubitz

Hoogst gelegen mijn van Europa Maiern Zuid Tirol (Italië)

De eigenlijke mijnen liggen boven de 2.000 meter in de Alpen