Tekening Jo Schoenmakers
Staande
is vervoerregelaar Wiel Swaenen uit Heerlen .Zittend
in de loc is machinist Jo. van Moorsel uit Hoensbroek.
Zittend
op de kolenwagens zijn Willem Hofland en Nanny Eringa uit Heerlen allen werkzaam op de O.N.1.
Kompels
gezocht- Wie zoekt wie?
Reacties
naar: mijnhouwer@home.nl
Voor hoofdpagina
klik hier > homepage <
Gedichten 7 joar zin vergange En nog ummer brandt in mich ’t verlange Want ’t stjerve van de koel Deeg pien, enne hiele boel En es ich koos Ging ich op de kneeë es ’t moos In eine ruk Noa de Maurits truk Veul joare van mie leave Höb ich draan
gegeave Mé,’t is gedoan, veurgood En noe zit ich,
mit me koelmansblood. H.Daemen. Limbricht Bedankt voor het mogen plaatsen |
|
Hallo Wim
Bijgaand een aantal gedichten over de mijn. mijnwerker en Sint
Barbara in het dialect.
Ik heb ze ooit vaker gebruikt als eerste lezing in een koempelmis of bij een Barbaraherdenking.
Groet Wiel Roeselers
11 juli 2021
Sint Berb
Zoeëwie, aan de leefde van mam,
´n Kindj zich
lekker kint werme
En zich kint versjteëke
In heur besjermende
erme
Zoeëwie ene man zich kint werme
Aan ´t hart van zien vrouw
Zien toekomst in heur henj ligkt
Besjermd in ieëwige trouw
Zoeëwie inne ouwe miensj zich wermt
Doeër: „Ich geleuf in der Hieër“, te zigke
En zien leëve
in de besjermende sjoeët
Van de Moeëdergoads
kint ligke
Zoeë kos de koelman zich werme
Es heë Sint Berb aa sjprook
onge aan de sjach
En zich gesjterkt
veule doeër
´t Vertroewe
op heur besjermende krach
Wiel Roeselers
Broenssem
De Koel
Mien Limburgs landj
in bontje kluëre
Wie gesjilderd
doer ´n meesterhandj
Doer de ieëwe heër bewaard
Mien Limburgs landj
mien huëvellandj
Mien Limburgs landj
mien ermood landj
Vuur de luuj
dan waal ´n heem
Mer sjravelend aan de brikke
Vuur ´n leëve
in de sjeem
Bis dat doe de koele
Gedrieëve doer ´t zjwarte good
Welvaart brachte
in dees sjtrieëke
En ´t Limburgs landj
ontsjloot
Os sjoeëne
Limburgs landj
Mit buusje, velder en weije
Doer de ontginning van de koele
Hat ´t landj veuël geleije
De luuj die vruijde zich oprech
Noe koam der broeëd op de plank
En vuur leef nomme
ze mer
Der koale sjtub en sjoorsjtee-sjtank
De wesj in de
gaard aan de lien
In wit, in bontj,
in frisje prach
Bis dat de windj
de zjwaam neersjloog
Alle wit en bontj,
grauw wie de nach
´n Loopbaan bie de koel
Begos diks in de zeverie
Mijnsjtee zuëmere oet koal
Es koelman begos-te achter in de riej
Sjlepper, huijer, meester.huijer
Sjterk woar de hierarchie
Van klene man
bis groeëte hieër
´t Hoert der allemoal biej
Hoezer, koale eërpel
Al woar van
de koel
Voetbalclub en fanfaar
Ze regelde de ganse boel
De sjmauere woare diek
Diek en good belag
Mer de koel klauwde dich
Dien lof en ooch
dien krach
´t Koelwerk dat woar
hillig
Mer ooch zoeë
ieëwig zjwoar
En alledaag
dan loerde
Waal urges ´t
gevoar
Achter blieëve
onger sjtee
Of bevange doer ´t gaas
Ten onger gegange in ´n inferno
De koel woar
der miensj diks de baas
De koel is toe ´t is gedoan
Mer noe nog alle dage
Mot minnig ee de laste
Van de koel nog drage
´s Levenhieër
loat noe de zon sjiene
Uëver os en os Limburgs landj
Wies os der weëg deë
vier motte goan
En pak der koelman
bie de handj
Wiel Roeselers, Broenssem
Der
Koelman
Erm woare de luuj
Erm woar dit landj
Van zompe en beënje
Bare grondj
en zandj
Nieks oppe dusj
Nieks woar ´t
weërd
Bis koale gevonge
Woeërde in os eërd
Wie angesj
dit landj
Wie angesj os
welt
Wie de koele koame
Brachte wirk en geld
Hel woar ´t wirk
Nut en ooch zjwoar
´t Klaude
dien krach
´n Bietje joar
noa joar
Zjwart woar de koal
Zjwart woar ´t good
Zjwart ooch der koelman
Bis in longe en blood
In ´t duuster
van de nach
In sjteen en
in sjtub
Verrikde minnige koelman
In zjweet ziene ruk
De longe vol sjtub
Maag en derm bedorve
Aan ´t wirk
is minnig ee
Doezend doeëde gesjtorve
Angs vuur ´t daak
Angs vuur ´t gevoar
Vuur lief en gees
Onmiensjelik zjwoar
´t Drieve ´t jage
Noeëts neet genog
´t Systeem woar
Egelik bedrog
´t Ganse leëve
Van weeg bis graaf
Sjtumde de koele
Vuur de luuj aaf
Wirk en de hoezer
Bonne vuur koale
Loeën en aafreëkening
Op de koel te hoale
Hermenie en fanfaar
Of de voetbalclub
De koel regelde al
Es pries vuur
de sjtub
Wieveuël zint der blieëve
Onge i gen eërd
Wie veuël bleëve uëver
Mer woare nieks mieë weërd
Wie veuële
motte
Nog in zon bild
Huujedaags nog leëve
Omdat ´n leëve
neet tilt
Beë vuur de koempels
Uch vuur gegange
Beë vuur de luuj
Die noe nog
zin gevange
Geneet van de sjupping
Van blome in
de wei
Veul de zonnesjtroale
Zieën de kluëre van de hei
Ruuk ´t huijend graas
Geneet van ´t leëve
Bedank ´s Levenhieër
En bedink dich dan eëve
Hie in dit landj
Of wiet uëver
zieë
Zint ummer
nog luuj
Die ´t leech
neet kinne zieë
Wiel Roeselers Broenssem
**********************************************************************************************************
Koempels van de Oranje Nassau II. Wie weet de namen? S.vp doorgeven aan Frans Taalman: ftaalman@ziggo.nl
***********************************************************************************************************
Wie heeft heer Slangen nog gekend? S.v.p contact opnemen met zijn kleinzoon Ron Slangen.
Zie zijn site Inkoop
Verkoop mijnlampen mijnwerkerslampen reparatie en restauratie
Op pagina 2 van het
Limburgs Dagblad van 30 november 1973 onder de kop:,,Met Jan van
Lieshout binnendoor en buitenom" een nog grotere kop
Vaarwel Emma,mijn diepe
mijn,
vandaag
zal het dan de laatste zijn,
de
laatste kool die wordt ontgonnen,
met de
uitbouw is men reeds begonnen.
Ondanks
gebrek aan energie
kreeg
men jou toch op de knie.
Nooit
meer: ,,Glúck Auf",nooit
meer die schachten,
nooit
meer die kolen,die welstand hier brachten.
Het
zwarte goud heeft afgedaan,
men
opent liever een oliekraan.
Wat is
er gemorkst,gesjraveld en gesjoefd
en toch
met veel plezier bij jou vertoefd.
Met weemoed
zal ik aan je blijven denken,
"t
Is als een afscheid van een vrouw, en dat doet krenken.
Aan al
de kompels:,,Vanaf hier gegroet,
Glúck Auf voor het laatst, het ga je
goed".
JAN
HUIJNEN.
Drie kompels Dragstra laten
mijnverleden weer leven
'We hoorden aan het kraken van het hout hoe groot de druk was'
BRUNSSUM - Jaren stonden de gevelstenen met het opschrift 'Staatsmijn Emma anno
1911' in de tuin van DSM. Nu zijn de stenen terug op de plek waar ze thuis
horen. Op het Emmaterrein in Brunssum, waar tegenwoordig woningen en het
verzorgingshuis Emmastaete gevestigd zijn.
"Hier stond schacht
drie," wijst Sander Dragstra senior (90) naar de
plek vlak achter de pas geplaatste gevelstenen, "daar daalde ik af naar
1000 meter onder de grond." Samen met zijn broer Wim Dragstra
(72) en zoon Sander Dragstra junior (65) haalt hij
herinneringen aan de mijn op. Het verzorgingshuis de Emmastaete,
waar hij woont, werd gebouwd op de plek waar ooit de Staatsmijn Emma het
straatbeeld bepaalde. Maar waar moet je beginnen als het gaat over het werken
in de mijn? Er zijn zoveel herinneringen, vooral namen, die de drie mannen te
binnen schieten. Baas Bos, chef Bloemers, aalmoezenier pater Jeroen, mijnvader Hensgens, best geklede opzichter Driessen, dokter
Hillebrand van de verbandkamer. Bij iedere naam hoort een verhaal. Opzichter
Cremers wordt met nadruk genoemd. "Hij was als een vader voor de
jongens," weet Sander jr., die als veertienjarige jongen naar de
Ondergrondse Vakschool (OVS) ging. "Een mens ondergronds en dat kwam je
zelden tegen," vult Sander sr aan. Ook nummers zitten in het geheugen
gegrift, zoals 1387 het penningnummer van Sander sr. "2301 was het nummer
van mijn vader. Als ik die cijfers 's avonds op de wekker zie, kan ik met een
gerust hart gaan slapen,"lacht Sander sr. Vanaf
1933 werkte hij ondergronds als schiethouwer, nadat hij eerst als
veertienjarige jongen als kolenboer langs de mijnwerkersgezinnen ging. Wim Dragstra ging naar de OVS, werd houwer en had verschillende
penningen. "Ik moest bijvoorbeeld de trein fluiten, de elektriciteit
aanzetten. Daar moest je cursussen voor volgen en verschillende penningen voor
hebben, anders moest je er met je vingers van afblijven." Sander jr.
werkte als hulphouwer en herinnert zich zijn eerste dag ondergronds nog goed.
"Ik had dagdienst samen met mijn vader. Na de dienst stond hij me boven
bij de lift op te wachten en gingen we samen naar het badlokaal. Verder werkten
verschillende ooms van me ondergronds. Ik werd van te voren al gewaarschuwd,
dat ik ze niet als oom mocht aanspreken. Dat zou grote hilariteit betekenen
onder de kompels." Het werk ondergronds was gevaarlijk, zwaar en vergde
vakmanschap. "Voor de oorlog was er geen ijzer," weet Sander sr.,
"alleen maar hout dat de kolenlaag moest dragen. Aan het kraken van het
hout, hoorden we hoe hoog de druk was." In 1964 werd Sander sr. afgekeurd.
Wim en Sander jr. gingen beiden in militaire dienst. "Ik wilde na mijn
diensttijd niet meer terug naar de mijn," vertelt Wim, "kwam bij de
Coöperatie terecht en ging levensmiddelen rondbrengen." Sander jr. werkte
jaren in het kabel en grondwerk en later als monteur bij de PTT. Sander sr.
droomt nog regelmatig over het werk ondergronds. "Ik zit in mijn droom nog
wel eens vast in de pijler, of ik hoor het sein voor het personenvervoer."
Al met al heeft de mijn een diepe indruk achtergelaten bij de kompels. Maar ook
jongeren waren op hun manier met de mijn bezig. "Onze dochter zei als kind
altijd als we langs schacht drie kwamen, dat ze graag de letters EMMA die boven
op de schacht stonden zou willen hebben," vertelt Sander jr., "die
wilde ze op haar kamer bewaren. Naast de letters bevond zich een deur, die
halverwege de letters reikte. Kun je nagaan hoe groot de letters waren."
Sandra Israel
(Bron: Brunssum Aktueel)
Foto:Sandra Israel
Wim Dragstra,
Sander Dragstra jr. en Sander Dragstra
sr. (vlnr) voor de gevelstenen voor de Emmastaete. De plek waar schacht drie heeft gestaan.
Cher Haan (links)
ondergronds Oranje Nassau II
Op bijgaande 3 foto’s komen uit
het familiearchief van de familie Wiel Mevissen.
Bijzonderheid: De Oranje Nassau II
grenst aan de Staatsmijn Wilhelmina en ik heb de eerste mijn wel eens bezocht
via de vluchtweg Wilhelmina 506 meterverdieping naar de ON II 410 meterverdieping.
OVS groep 1962
(ingezonden door Ger Andrieu)
Ger Andrieu
en Jo
Hein Coonen
Staatsmijn Wilhelmina
OVS. ers
Staatsmijn Wilhelmina naar ondergronds (1956). Voor inlichtingen Paul
Scheper nummer 623: scheperpaul@home.nl
De reddingsbrigade van de
Staatsmijn Emma. Wie kan de namen leveren. Svp contact met de webmaster
Staatsmijn Emma geschilderd door Hub Boesten
Schilderij uit 1966. formaat 75 x 120 cm.
Hier
een foto uit Engeland
Thorne colliery near
Doncaster closed in 2002 Foto Pete
Clement (GB)
Kompels in de
kunst
Deze prachtige schiderijen
zijn gemaakt door : Marie-Louise Thuijs, Landgraaf
Telefoon: 045 532 21 84: Email
mlt@home.nl
|
|
Koempel met afbouwhamer in een handpijler